3BaLo: Stage Eerste Leerjaar

GO! HET GROENE DAL, HOEILAART

8/11/2021 > 19/11/2021

STERKE PUNTEN

Samenwerking met mentor: Ze gaf me mijn vrijheid in de uitwerking van de lessen, maar stond steeds klaar met raad en daad. We waren complementair bij de co-teaching momenten, heel fijn om zo voor de klas te kunnen en mogen staan.

Bewegend leren: Om bewegingsmomenten te integreren ben ik op zoek gegaan naar hoe beweging kon gekoppeld worden aan leerinhouden, als intro, als onderdeel van de les zelf of als afsluiter. Dit was nog redelijk nieuw terrein voor me, maar eens zo leerrijk. Ik merkte ook bij de kinderen dat de leerstof al spelend en bewegend makkelijker beklijft. Ze zijn onbewust aan het leren, en hun motivatie is eens zo groot. Zo bijvoorbeeld bij het letterjoggen of de knikker-tikker (de lln wandelen rond, tikken iemand aan, zeggen elks hoeveel knikkers ze hebben, en tellen ze bij elkaar op, ruilen dan van knikkers, en gaan door).

Flexibiliteit: deze stage vroeg ook meer flexibiliteit van me. Een les die ik met bepaalde werkvormen had gepland, paste ik aan naargelang het weer (dit voorzag ik vaak ook al op voorhand in de lesfiche), of naargelang de voorziene begeleiding die wegviel op het laatste moment. Dit zal in realiteit ook zo gebeuren.

Oog voor het kind. Ik was niet puur en alleen met de lessen en leerinhoud bezig, maar ook met de leerlingen 'an sich'. Merkte ik op dat ze niet goed in hun vel zaten, dan zocht ik toenadering om te kijken of we er samen konden uit geraken. Een kind dat met zijn gedachten elders zit, zal je niet tot leren krijgen. Daarom probeer ik - waar en wanneer ik kan - een veilige omgeving te creëren voor elk kind, en een vertrouwensrelatie op te bouwen.

WERKPUNTEN

In deze stage had ik moeite met de kortere lesblokken, alles opsplitsen in blokjes van max. 25 minuten, rekening houdend met het feit dat de concentratie bij de 6-jarigen zich beperkt tot 10 à 15 minuten. Een hele uitdaging om hier mee aan de slag te gaan, genoeg beweging- en rustmomenten inbouwen én ervoor zorgen dat de aandacht erbij is op het moment waar het moet.

De planning leren loslaten: het stagerooster stond heel vol. Té vol bij momenten, ook al had de mentor dit zo opgemaakt, ze gaf al van bij het doorgeven van dit rooster aan dat dit té vol stond, en er geschoven ging moeten worden. Daarin ben ik ook gegroeid (zie flexibiliteit bij bovenstaande sterke punten). In het begin voelde ik dit aan als 'falen', wanneer niet alle lessen gegeven konden worden die initieel op de planning stonden. Mijn mentor begeleidde me daar ook heel sterk in, en gaf aan dat dit normaal is, 'schuiven' is 'part of the job'. Beter tijd nemen voor je les en iedereen mee hebben in de leerstof (waar ik zeker aandacht aan gaf), dan alles af te rammelen (wat ik vermeed).

Qua stemgebruik merkte ik dat ik vaak de hoogte in ging, het 'geroezemoes' wou voorzijn, of overtreffen door luider te praten. Dit is zeker niet altijd nodig, er zijn genoeg alternatieven om het gewenste effect te verkrijgen, de kunst bestaat er natuurlijk in om ze concreet te kunnen toepassen wanneer nodig. Zelf beginnen fluisteren bijvoorbeeld, de leerlingen merken dit en zullen meteen aandachtiger zijn.

Loskomen van mijn lesfiche/steekkaart. Waar ik graag nog meer naar toe zou willen werken, is het kunnen loskomen van de lesfiche en steekkaart. Het lukt al beter door met steekkaarten te werken, ik word dan door mezelf verplicht om de aanvulling tussen de lijnen zelf te maken, zonder dat ik ze letterlijk verwoord zoals ze in de lesfiche staan.

Rust inbouwen. Eén van mijn gekozen focussen uit het kindrijp kader was werken rond beweging en rust. En laat 'rust inbouwen' nu ook net een persoonlijk werkpunt van mezelf zijn. Ik bouw het voor mezelf te weinig in, maar ik verplichtte me er in deze stage toe, om dit ook bij de leerlingen in te bouwen. Ik sta hier nog op een startpunt, maar ik zie wel het belang ervan in. Rust integreren wanneer nodig kan op verschillende manieren: een yoga-moment, ademhalingsoefeningen, rustige muziek op de achtergrond bij het maken van oefeningen,... Ik ga er nog verder mee aan de slag gaan.

REFLECTIE /ALTERNATIEVEN

De stage in het eerste leerjaar was zonder meer pittig te noemen. Een non-stop animatie van begin tot einde. Maar de onschuld, eerlijkheid en verwondering van die jonge kinderen is enorm boeiend. De voldoening die je krijgt wanneer de leerlingen zich volledig geven tijdens een activiteit is waarvoor ik het doe.

Ik ben er nog niet helemaal uit of een eerste leerjaar me zou liggen om echt als eigen klas te hebben. Maar hiervoor ga ik nog de uitdaging aan om via een Erasmus Belgica traject me onder te dompelen in het immersie-onderwijs, en zal ik 6 weken stage lopen in - afwisselend - een 1ste en 2e leerjaar. Ik neem alle tips en werkpunten uit deze stage van het Jonge Kind mee, om er daar nog verder mee aan de slag te gaan.